Η πόλη Μπικάνερ (Χίντι: बीकानेर Ούρντου بِيكانير, προφορά(βοήθεια·πολυμέσα)) βρίσκεται στο κρατίδιο του Ράτζασταν στην βόρεια Ινδία. Βρίσκεται 300 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης Τζαϊπούρ η οποία είναι η πρωτεύουσα του Ράτζασταν. Το Μπικάνερ είναι διοικητικό κέντρο της ομώνυμης περιοχής και στο παρελθόν ήταν η πρωτεύουσα του ομώνυμου πριγκιπάτου. Σήμερα είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη του Ρατζαστάν με πληθυσμό 529.007 κατοίκους[1]. Η πόλη βρίσκεται στο βορειοανατολικό όριο της ερήμου Ταρ.[2]
Η πόλη ιδρύθηκε από τον Ράο Μπίκα[3] (ο Ράο Μπίκα ήταν στρατηγός στο στρατό του Μουγκάλ κατακτητή Ακμπάρ[4]) το 1488[5]. Ο Ράο Μπίκα ήταν δεύτερος υιός του Ράο Τζόντχα, ιδρυτή της πόλης Τζοντχπούρ στο Ράτζασταν. Ο Ράο Μπίκα είχε κακές σχέσεις με τον πατέρα και τους αδελφούς το οποίο οδήγησε σε πολέμους μέχρι το 19ο αιώνα. Κατά την αυτοκρατορία των Μουγκάλ η πόλη ήταν σημαντική γιατί βρισκόταν πάνω στο εμπορικό δρόμο με κατεύθυνση το Αφγανιστάν.[2] Το 1886 ήταν η πρώτη πόλη στην έρημο όπου εγκαταστάθηκε δίκτυο ηλεκτρισμού. Η ιδρυτής της σύγχρονης πόλης είναι ο Μαχαραγιάς Ντουνγκάρ Σινγχ (βασίλεψε 1872-87) ο οποίος εκσυγχρόνισε την πόλη με νέα νοσοκομεία, σχολεία και αστυνομία.[1]
Περιτειχισμένη παλιά πόλη: Η παλιά πόλη περιτειχίζεται από τείχος το οποίο χρονολογείται από το 18ο αιώνα και έχει 5 πύλες εισόδου[4].
Οχυρό Τζουναγκάρθ: Μια βασική ιδιαιτερότητα του οχυρού Τζουναγκάρθ σε σύγκριση με τα υπόλοιπα οχυρά στο Ράτζασταν είναι ότι δεν είναι χτισμένο σε λόφο. Το 1588 ξεκίνησε η κατασκευή του και βρισκόταν τότε 500 μέτρα βορειοανατολικά από την παλιά πόλη του Μπίκανερ. Το οχυρό είναι σχεδόν τέλειο τετράγωνο.[2]
Οχυρό Λαλγκάρθ: Χτίστηκε από τον Μαχαραγιά Γκάνγκα Σινγχ (1881-1942) εις μνήμη του πατέρα του Μαχαραγιά Λαλ Σινγχ και βρίσκεται τρία χιλιόμετρα βορείως από το κέντρο της πόλης[4].
Μπχανβάρ Νιβάς Χαβελί (ιστορικής - αρχιτεκτονικής αξίας ιδιωτικός χώρος) - σήμερα είναι ξενοδοχείο. Δίπλα βρίσκονται τα Ραμπουρία Χαβελί[2].
Κάρνι Μάτα - βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νοτίως της πόλης και θεωρείται σημαντικός ινδουιστικός προσκυνηματικός χώρος. Ο ναός είναι γεμάτος "ιερά" ποντίκια τα οποία, σύμφωνα με την θρησκευτική παράδοση, είναι ενσαρκώσεις νεκρών απογόνων της "μητέρας θεότητας" Κάρνι Μάτα.[2][6]